Kansen geven aan mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt

Ook mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt verdienen een kans

De Dageraad is een erkende Beschermde Werkplaats met zo’n zestigtal medewerkers in Kontich, vlakbij Antwerpen. Sinds 1972 stelt de vzw mensen met een fysieke of mentale beperking te werk. Voor deze mensen is het namelijk vaak moeilijk om een job te vinden op de reguliere arbeidsmarkt. Het team van De Dageraad begeleidt deze personen, zodat ze na een tijd zelfstandig aan de slag kunnen met verschillende repetitieve taken.

De Dageraad verleent uiteenlopende diensten, gaande van zeefdrukken en graveren tot het maken van signalisatieborden met kleefletters. Maar ook andere arbeidsintensieve taken neemt het maatwerkbedrijf graag voor zijn rekening. Bovendien kunnen alle diensten zowel in de vestiging in Kontich als bij de klant ter plaatse gebeuren.

Wat is/doet De Dageraad

Visie

Wij streven naar een maximale tewerkstelling van personen met een afstand tot de arbeidsmarkt, rekening houdende met het door de overheid opgelegde quota. Hiervoor bieden wij een diversiteit aan arbeidsvormen aan, aangepast aan de beperkingen (fysieke, psychische, geestelijke en maatschappelijke) en de capaciteiten van onze doelgroepwerknemers.

Onze voorkeur gaat in eerste instantie uit naar werknemers uit de ruime omgeving van de werkplaats. Door te streven naar een regionale tewerkstelling hopen wij als onderneming ons steentje bij te dragen aan een duurzamer milieu.

Door de aangeboden mogelijkheden en middelen, onafhankelijk van het economisch circuit en op ieders niveau van competenties , kunnen onze werknemers volwaardig deelnemen aan een inclusieve maatschappij.

De middelen waarover wij beschikken (personeel, financiële middelen en infrastructuur) dienen daarom correct en maximaal ingezet te worden om onze missie te volbrengen.

Om onze visie waar te maken hebben we een kwaliteitsmanagementsysteem opgezet en ingevoerd, conform ISO 9001.

Waarden

Het continu verbeteren van de dienstverlening naar de gebruiker toe, als basis voor verdere ontwikkeling van de voorziening. Met respect voor de handicap, de mogelijkheden en beperkingen van de gebruiker.

Zonder onderscheid te maken op grond van etnische achtergrond, nationaliteit, geslacht, seksuele geaardheid, sociale achtergrond, ideologische, filosofische, godsdienstige overtuiging of financieel onvermogen.

Het voortdurend trachten te verbeteren van de voorziening teneinde de integratie van de gebruiker te optimaliseren.

Het geloof in de zelfontplooiing van de gebruiker.

Missie

De missie van De Dageraad bestaat in het aanbieden van beroepsactiviteiten aan personen met een afstand tot de arbeidsmarkt om hun integratie in de maatschappij te vergemakkelijken. Betreffende personen slagen (nog) niet in het vinden van een job in het regulier arbeidscircuit. Toch heeft elk individu, onafhankelijk van zijn mogelijkheden en beperkingen, het recht volwaardig te participeren in onze maatschappij. Met aangepaste arbeid, op maat van de doelgroepwerknemers, wenst De Dageraad hieraan te verhelpen.

Door de werknemers te stimuleren en te helpen om hun arbeidsvaardigheden te vervolmaken, helpt De Dageraad mee aan een inclusieve tewerkstelling van deze personen. Wij zetten hiervoor extra competente begeleiding in om deze vaardigheden te ontwikkelen. De uiteindelijke betrachting is – indien mogelijk – om een doorstroming naar het normaal economisch circuit te realiseren.

Daarom focust ons kwaliteitsmanagementsysteem zich zowel op de externe klant waar we dienstverlening en productie voor verlenen, als op de interne klant, de doelgroepmedewerkers om competentieontwikkeling te realiseren.

De geschiedenis van De Dageraad

1891

Oprichting MOB

Ons verhaal begint bij lokale bestuurders & initiatieven met een warm hart, gedreven door dezelfde bezorgdheid: mensen met
een beperking overdag zinvol bezighouden.
Al in 1891 werden de stichtingsakte met statuten verleden van de Maatschappij tot onderstand der Blinden (MOB). De initiatiefnemers
hadden ambitieuze doelstellingen: een gesticht oprichten waar onbemiddelde blinden kosteloos zouden opgenomen
worden, een ooglijderskliniek bouwen ter genezing en preventie van blindheid en een school starten waar blinde kinderen
kosteloos les konden volgen en een beroep leren. De stichting zou een kind van zijn tijd worden.

1918

Vakschool met werkplaats

Alhoewel niet geheel overeenkomstig deze oorspronkelijk gestelde doelen, startte men na de eeuwwisseling met een tot dan toe
uniek initiatief voor België: een vakschool voor volwassenen blinde mannen met daaraan verbonden een werkplaats. Hier ligt de
basis van de Dageraad.
We zitten dan in het interbellum. België wordt geconfronteerd met de gevolgen van de eerste wereldoorlog. Veel gewonden
keren terug uit de oorlog. Er ontstaan meer en meer caritatieve initiatieven die later zullen uitgroeien tot wat we vandaag
kennen als maatwerkbedrijven. De eerste werkplaatsen waren afhankelijk van giften en voorzagen in bezigheidstherapie, eerder
dan in werk.

1945

KMB

Na de tweede wereldoorlog kwam een nieuwe groep “gebrekkigen en verminkten” op de arbeidsmarkt, onder wie veel blinden.
Vele initiatieven, zoals de Koninklijke Maatschappij tot Onderstand der Blinden (KMB) richtte zich dan ook voornamelijk op deze
groep. Echter elk wetgevend kader ontbrak, evenals structurele financiering.

1952

Vlaamse initiatieven

Het is pas in 1952 als binnen het ministerie van Arbeid en Sociale voorzorg een bedrag van 500.000 BEF ter beschikking gesteld werd aan 11 groeperingen en instellingen die werkplaatsen of centra voor tewerkstelling en beroepsherscholing van invaliden en verminkten inrichten, waarvan 3 Vlaamse initiatieven: werkhuizen Arbeid & vrede voor verminkten, Licht & Liefde voor Blinden (uit Brugge) en de Koninklijke Maatschappij tot onderstand der Blinden.
Het echte wettelijk kader voor de beschutte werkplaatsen ontbrak echter nog steeds.

1963

Rijksfonds voor sociale reclassering van mindervaliden

Als de gouden jaren ’60 aanbreken, zet de sector van de beschermde werkplaatsen haar eerste stappen richting professionalisering.
Er werden handwerken voor derden uitgevoerd en het wetgevende kader krijgt vorm.
In 1963 zag het Rijksfonds voor Sociale Reclassering van Mindervaliden het licht. Dit nieuwe fonds was verantwoordelijk voor de medische en professionele revalidatie en reclassering van gehandicapte personen. Belangrijk is dat dit fonds onder de bevoegdheid
kwam van het ministerie van Tewerkstelling en Arbeid. Er was dus geen link met de zorgsector. Het wetgevende kader kreeg vorm, de erkenningsvoorwaarden voor de beschermde werkplaatsen werden geschreven en de sector groeide de volgende 25 jaar snel (750 personen met een handicap naar 11.700 in ’80).
Een dergelijke groei was mede mogelijk door de wijze waarop het Rijksfonds gefinancierd werd. Een externe bron, namelijk de aanvullende premies op verzekeringen zoals de arbeidsongevallen en auto ongevallenverzekering, zorgde voor de inkomsten.
In de periode van het Rijksfonds vormde een percentuele loonsubsidiering de basissubsidie van de werkplaatsen. Deze werd door de jaren heen aangevuld met heel wat bijkomende subsidies en er kwam ook een uitbreiding van het gesubsidieerde omkaderingspersoneel.
In de periode van het Rijksfonds maakt de sector een duidelijke evolutie door. Er wordt een aantal versnellingen hoger geschakeld o.a. op het vlak van de infrastructuur. Ook daarvoor bestaat er een subsidie van 60% steun van de Nationale loterij.

1972

Oprichting De Dageraad

Bij de KMB is men op 2 augustus 1972 overgegaan tot een administratieve splitsing. De tewerkstellingsafdeling werd in een
aparte vzw ondergebracht :De Dageraad werd geboren .

1976

Opstart graveerafdeling

1989

Opstart zeefdrukafdeling

1990

Staatserhervormingen

In de jaren ’90 zijn er verschillende staatshervormingen geweest, waardoor het gros van de bevoegdheden betreffende gehandicaptenbeleid overgeheveld worden van het federale niveau naar de gemeenschappen. Vlaanderen opteert ervoor om zowel
de bevoegdheden gehandicaptenzorg & tewerkstelling samen te brengen in een nieuw fonds: het Vlaams Fonds voor de Sociale
Integratie van Personen met een Handicap, waardoor de bevoegdheid van tewerkstelling van gehandicapten onder de bevoegdheden
van de Minister van Welzijn komt en dan niet langer onder de minister van Werk. Dit zorgt in de sector voor een ware aardverschuiving. Groot verschil met het vroegere Rijksfonds is dat het Vlaams Fonds haar middelen krijgt via een dotatie vanuit
de begroting van de Vlaamse regering. Deze dotatie wordt jaarlijks aan het Vlaams Fonds toegekend en groeit enkel in functie
van het indexcijfer, wat lager ligt dan de groei van de inkomsten uit de verzekeringspremies (die trouwens tot op de dag van vandaag
nog steeds geïnd worden op basis van de wet dd. 1963).
Doorheen de jaren ’90 worden de verschillende subsidies voor de beschutte werkplaatsen afgeschaft. De belangrijkste hervorming
is evenwel dat er overgegaan wordt op een forfaitaire subsidiëring. De overheid maakte deze keuze vanuit het oogpunt van
de beheersbaarheid van de budgetten. Hierdoor komt de verantwoordelijkheid voor de loonevolutie bij de werkplaatsen te
liggen. De keuze voor deze forfaitaire subsidiering ging trouwens gepaard met de invoering van het gewaarborgd gemiddeld
minimum maandinkomen, onderhandeld in een nieuw paritair comité 327. Het Vlaams fonds legde in 1993 de programmatienorm
(maximaal aantal subsidieerbare personen) vast op 13.870.

1992

Hans Van Reeth wordt nieuwe directeur

2002

Verhuis van Antwerpen-Centrum naar Kontich

Ondertussen is het de 21ste eeuw. Economische crisissen, toenemende concurrentie vanuit de lageloonlanden en vergrijzing
van de doelgroep maken dat de sector van de beschermde werkplaatsen meer diversifieert: geen klassiek verpakkingswerk of
louter uitvoering maar een partner voor hun klanten.
De Dageraad zit ondertussen gevangen in de gebouwen van de KMBS. Deze gebouwen zijn verouderd en niet meer aangepast
aan de groeiende professionalisering van de werking. Er wordt beslist de productielocatie te verhuizen naar een industriepark in
Kontich (2002) maar de subsidies zijn ondertussen afgeschaft en alles moet dus door eigen middelen gefinancierd worden.

2006

Beter bestuurlijk beleid

Eind jaren ’90 was er nood aan een grondige doorlichting en hervorming van de Vlaamse Overheid. Dit leidde tot de operatie
beter bestuurlijk beleid. De sector van de beschutte tewerkstelling werd in 2006 overgeheveld naar het beleidsdomein Sociale
Economie.
De subsidiërende overheid is sinds deze datum het Vlaamse Subsidieagentschap voor Werk en Sociale Economie (VSAWE). De toeleiding van de gehandicapte werknemer wordt in het kader van de in die tijd gangmakende inclusiegedachte dat alle werkzoekende ook personen met een beperking, passeren via de VDAB en ondersteunende diensten GTB (gespecialiseerde trajectbegeleiding).
Parallel met de evolutie van de beschermde werkplaatsen , die opgericht zijn ten behoeve van de gehandicapte personen, ontstaat er een nieuwe vorm van sociale tewerkstelling in de jaren 90, nl. de sociale werkplaatsen voor personen met een psycho-sociale problematiek (allochtonen, drugsverslaafden, ex-gedetineerden, analfabeten en sociaal achtergestelden…
Vb: groenonderhoud, kringwinkels, strijkateliers, fietsherstelling, schoonmaak …
Ook de ondertussen in Vlaanderen ontstane sociale werkplaatsen en invoegbedrijven behoren tot dezelfde koepel. Al snel komt de éénmaking van beide werkvormen op de tafel. Uit deze gedachte is uiteindelijk het uitvoeringsbesluit maatwerk goedgekeurd.

2019

Maatwerkbedrijven

Vanaf 2019 zullen beschutte en sociale werkplaatsen onder hetzelfde Vlaamse decretale kader vallen. Ze zijn sinds 2019 maatwerkbedrijven.

2020

Aankoop eerste lasergraveerder

2022

50 jaar De Dageraad

Onze medewerkers

Stefan De Vos

Algemeen directeur
directie@de-dageraad.be

Sandra Van der Jeught

Monitor graveerafdeling
graveren@de-dageraad.be

Stefan Schepers

HR-verantwoordelijke
Soc.dienst@de-dageraad.be

Jerry Verdyck

Monitor graveerafdeling
graveren@de-dageraad.be

Charlotte Van den Berge

Monitor Zeefdruk
zeefdruk@de-dageraad.be

Rudy Huys

Monitor Zeefdruk
zeefdruk@de-dageraad.be

Fabi Gorremans

Monitor Diversen / enclave
productie@de-dageraad.be

Stefan Keirschieter

Monitor Diversen / enclave
productie@de-dageraad.be

Erik Roelens

Preventieadviseur / monitor
productie@de-dageraad.be

Paul Vercauteren

Onthaal / boekhouder
administratie@de-dageraad.be

Waarom kiezen voor De Dageraad

Of het nu gaat om zeefdruk, gravering, signalisatie of manueel werk, De Dageraad is uw flexibele partner met oog voor detail.

Wij voorzien voor elk project een professionele aanpak en dankzij onze ISO 9001-certificering zijn we in staat u een perfecte kwaliteit te leveren.

Samenwerken met ons toont niet alleen uw sociaal engagement, maar geeft ons ook de mogelijkheid om onze mensen de kans te geven zich optimaal te ontwikkelen binnen ons maatwerkbedrijf.

Flexibel

Professionele aanpak & kwaliteit

Sociaal engagement

Open communicatie

Snelle service

ISO 9001-gecertifieerd

Kan de dageraad iets betekenen voor uw project?

0
0
Uw winkelwagen
Uw winkelwagen is leegTerug naar de winkel